Ogród

Tygrysówka pawia
Opis:

Pochodzi z Meksyku, a w Europie znana jest od XVI w. Atrakcyjność tej rośliny nie wynika tylko z pięknego ubarwienia (pokryta cętkami), ale i kształtu. Trzy zewnętrzne listki okwiatu są większe i lekko odgięte ku dołowi w przeciwieństwie do wewnętrznych, mniejszych i wyprostowanych. Średnica kwiatów wynosi około 10-15 cm, które są osadzone na pędach wysokości 30-50 cm. Liście są mieczykowate i ociągające do 40 cm wysokości. Ze względu na różnorodność odmian, mamy całą masę roślin charakteryzujących się wspaniałym ubarwieniem np. białe, czerwono nakrapiane, żółte z czerwonymi plamami i odwrotnie, różowawe z cętkami w barwie karminu. Wadą kwiatów tygrysówki jest to, że kwitną tylko jeden dzień, rozwijając się przed południem a więdnąc już pod wieczór. Tygrysówka rozwija się z cebulki, która wytwarza od jednego do kilku pędów, na których pojawia się 2-5 pąków, które stopniowo się rozwijają.
Uprawa:

Tygrysówki wymagają stanowiska słonecznego, przewiewnego, gleby przepuszczalnej i zasobnej w składniki pokarmowe. Nie należy jej sadzić po kosaćcach, cebulowych, jak również na miejscu, na którym rosła poprzednio. W okresie intensywnego wzrostu, w razie suszy należy ją podlewać. Sadzimy ja do gruntu po 15 kwietnia, a wykopujemy w październiku, jak zżółkną liście, jeszcze przed silniejszymi mrozami. Wykopujemy ostrożnie, nie czyszcząc ich z ziemi, odcinając liście kilka centymetrów nad cebulką. Cebule razem z cebulkami potomnymi przechowujemy w torfie w tem. około 5ºC, wyższa tem. pobudza cebulki do szybszego wzrostu a to może się zakończyć ich gniciem. Cebule potomne uprawia się rok-dwa, zanim zakwitną.
Zastosowanie:

Doskonała grupami na rabaty, znakomicie prezentują się na zielonym tle trawnika czy innej grupy zielonych roślin. Nadają się również do uprawy w pojemnikach.
Kwitnienie:

W grupie potrafią kwitnąć od końca lipca do września.
Zimowanie:

W naszych warunkach wymaga wykopania i przechowania w okresie zimy.