Inne

Oman. Kadzielnica na suku -
Okadzanie było powszechne w obrzędach religijnych już u ludów pierwotnych (dla ochrony przed złymi duchami), kadzielnic używa się zaś od czasów starożytnych w większości kultów religijnych. Zwyczaj okadzania w celu okazania czci został przejęty od Żydów, a kadzidło od lat wykorzystuje się podczas kościelnych nabożeństw i obrzędów liturgicznych. Wonny dym z omańskich żywic unosi się dziś ku niebu nawet w Watykanie.

Do świątyń Rzymu, Jerozolimy i Egiptu, gdzie płonęły przed ołtarzami bóstw i bogów, trafiały one już tysiące lat temu. Kadzidlany dym snuł się wokół tronu króla Salomona, a Aleksander Wielki sprowadzał z arabskich krain ogromne ilości kadzidła. Gdy biblijni mędrcy ze Wschodu po narodzeniu Jezusa przybyli do Betlejem, padli na twarz, oddali Mu pokłon i "otworzywszy swe skarby ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę". Magowie złożyli w darze to, co uznawano za najcenniejsze i co odpowiadało zarówno godności boskiej, jak i królewskiej. Ponadto złoto symbolizowało władzę królewską, kadzidło zaś - kapłańską. Do dziś przetrwał zwyczaj okadzania domów w dniu święta Pokłonu Trzech Króli na znak przyjęcia nowo narodzonego Chrystusa i jego błogosławieństwa
podroze.gazeta.pl